Voor het derde jaar op rij een huttentocht begeleid voor cliënten en begeleiders van HVO Querido. In onze, inmiddels vaste, uitvalsbasis Pension Simon in Gerold werden we weer gastvrij ontvangen. Het nabij gelegen bergmeertje is altijd weer prettig om na een lange autorit even op te frissen.

De eerste dag vertrokken we vanuit Krün (875 m), met een stevige stijging over een forstweg, richting Oberes Soiernhaus (1811 m). Helaas moest ik na een paar honderd meter stijgen één deelnemer terugsturen, het was wegens zijn slechte conditie niet verantwoord om door te gaan. Het plan om de Lakaiensteig te volgen was gezien de technische vaardigheid van sommige deelnemers nog iets te hoog gegrepen, dus gewoon de forstweg gevolgd. Het authentieke Soiernhaus is prachtig gelegen middenin de Soierngruppe boven de Soiernseen, waarin een dappere het ijskoude water trotseerden. Bij een van de begeleiders waren de schoenzolen losgelaten: “Schoenen zijn nog als nieuw, 10 jaar in de kast gestaan.” Gelukkig konden we op de hut nog een paar schoenen regelen.

Volgende dag stond de beklimming van de Schöttelkarspitze (2050 m) op het programma. Voor sommige best een pittig tochtje maar de vreugde was groot toen we op de top weer mobiel verbinding hadden; want zeg nu eerlijk…..wat is een leven zonder mobiel? Nadat iedereen klaar was met bellen en appen, konden we langs dezelfde weg afdalen waarna de begeleiding nog een programma had bij de hut.

Dag drie wilden we eigenlijk over de Soiernspitze (2257 m) naar de Krinner-Kufler-Hütte (1395 m) maar er lag nog teveel sneeuw aan onze kant van de berg (noordzijde). Het werd dus plan B, een oostelijke omvatting en dan vanuit het Jochel de zuidelijke route naar de top. Ook aan deze kant van de berg moesten nog een paar flinke sneeuwvelden overgestoken worden, maar uiteindelijk stonden we rond het middaguur met een deel van de groep op de top. De rest was achtergebleven in het Jöchel of omgekeerd. Het was nog een hele toer om bij de hut te komen omdat een lawine een ravage veroorzaakt had en we over honderden omgevallen bomen moesten klauteren. De Krinner-Kufler-Hütte is een zelfverzorgingshut waar we het meegebrachte eten zelf moesten bereiden. De dag afgesloten met napraten en een drankje in de nabijgelegen Vereiner Alm.

De laatste dag was een deel van de groep toch wel een beetje vermoeid en gingen de comfortabele forstweg volgen terug naar Krün. Met de rest van de groep de Jägersteig gevolgd. In Krün kwamen we weer samen en keerden terug naar het comfort van Pension Simon.